Nikšićka oblast

Nikšić je grad u Crnoj Gori. Nekada je pripadao Hercegovačkom Sandžaku.

Geografija:

Nikšić je drugi grad po veličini u Crnoj Gori. Površina opštine je 2065km², što Nikšić čini teritorijalno najvećom opštinom u Croj Gori i u bivšoj Jugoslaviji.

Ako imate informacija o reljefu, šumama, rijekama, klimi, imenima područija, česmi, potoka, livada, brda i drugim geografskim elementima sela, pošaljite nam ispod u komentaru.

Historija:

Stari vijek

Stari grad Onogošt, nastao u IV vijeku kao rimsko vojno utvrđenje Anderba (castrum Anderba) u Nikšićkom polju, kao raskrsnici važnih putnih pravaca koji su povezivali uže teritorije i susjedne oblasti, dobro situiran na prirodnom stjenovitom humku u polju između Studenačkih glavica i Trebjese, živio je kroz tri velika perioda ljudske civilizacije. Ime Onogošt, je od Istočnih Gota i imena njihove tvrđave Anagastum (podignute po osvajanju, na mjestu rimske Anderbe, nakon 459. godine).

Po Milanu Šuflaju: „Materijalna uspomena na tu vladavinu (Gota) jest sredovječna tvrđava Anagostum, Onogastum, danas Onogošt, Nikšić u Crnoj Gori.

Osmansko carstvo

Naseljavanje Nikšića

Hercegovački grad Nikšsic 1876. godine naseljavali su 98% muslimani Bošnjaci da bi 1879. ovaj grad ostao bez Bošnjaka, jer je crnogorska vojska natjerala sve muslimane da se isele prema Sandžaku, Bosni i Turskoj. DO tada, Nikšić je naseljavao na stotine porodice rodom od Kuča.  Spominju se Ljuhari, Ljuce, Alibašići, Ibričevići, Elezovići i posebno Mekići. Mekići i Mušovići su naizmjenično vodili nikšićku vlast.  Postojalo je pipersko i kučko groblje u Nikšiću.

Prema zapsima Jovana Cvijića, koji kaže „Muslimani Nikšića su najponositiji muslimani na Balkanu“. Kada su odlazili, napuštajući svoje viševjekovno ognjište, najponositiji musimani na Balkanu odlazili su odjeveni u najljepšim haljinama.

Nikšić je do pred crnogorsko osvajanje pripadao Hercegovačkom sandžaku, koji je bio sastavni dio Bosanskog vilajeta. Kao što je prije spomenuto, Nikšićem su dugo vladali Mušovići, od kojih su najpoznatiji bili Osman i Hamza kapetan. U vrijeme crnogorskog napada njega je branio garnizon vojske sastavljen od 3.200 ljudi, dok je na drugoj strani knjaz sakupio 7.000 Crnogoraca, što znači da je neprijatelj bio brojčano, više nego duplo, jači od Nikšićana.
Opet moramo istaći da je i ovaj podatak jedan od dokaza velike hrabrosti i čvrstine tadašnjih Nikšićana, koji su inače bili poznati ratnici širom Turskog carstva.
Crnogorci su neprekidno bombardovali Nikšić i hermetički ga izolovali tako da ni ptica nije mogla ući u ovaj grad, a kamoli municija i hrana. Grad je branio Skender-beg koji se istakao velikim junaštvom. Bombardovanje, granatiranje, a kasnije borbe prsa u prsa, nisu jenjavale do posljednjeg dana. Ne pamti se da je iko, kao Nikšićani to tada, tako junački branio svoj grad! Nikšić je bio u opsadi od avgusta 1875.g., dakle dvije godine i jedan mjesec, i za to vrijeme je dva puta bio snabdjevan potrepštinama: 28. aprila 1876.g. od strane Muhtar-paše, i 15. juna 1877.g. od strane Sulejman-paše.[29]
Smrtni udarac u razbijanju tvrdih zidina ovog muslimanskog grada nanijeli su teški topovi koje su Crnogorci dobili od Rusa. Naime, njima su Rusi poslali 4 teška topa marke Krup koji su dovedeni morskim putem do blizi Budve. Topove je 19. avgusta dopremila jedna grčka lađa pod okriljem noći. Njih su preuzeli Crnogorci, i preko Skadarskog jezera dopremili do rijeke Crnojevića, a odatle do NIkšića! Nakon prvih plotuna razrušeni su masivni zidovi prednjih kula, i crnogorski vojnici su prodrli i osvojili rovove koji su branili sam grad. Odatle su puškama mogli da gađaju svaki cilj u gradu. Poslije ovog napada svaki otpor je bio uzaludan, tako da su Skender-beg i Nikšićani morali kapitulirati.
Predaja grada je izvršena 09. septembra 1877. godine, a knjaz je dozvolio Nikšićanima da bezbjedno napuste svoja ognjišta, i da se sele! Od 3.200 Bošnjaka koji su živjeli u ovome gradu samo je 30 njih izrazilo želju za ostajanjem.

Muhadžiri Nikšića su najprije emigrirali ka Hercegovini, ka Mostaru, gdje su se priključili pobuni protivu tamošnjeg kadije koji nije htio odobriti njihovu borbu protivu austrougarske okupacije 1878.g.. Nikšićani su zatim prešli u Sarajevo, i pridružili se hadži Lojinom odredu, i bili njegovi najbolji vojnici. Nakon zauzimanja Bosne, Austrougarska je, za kaznu, protjerala Nikšićane iz Bosne ka Nikšiću, međutim, život u svom gradu nisu mogli normalno nastaviti, jer su im kuće i imanja preoteli pravoslavni Crnogorci, nakon čega su nikšićki muhadžiri pretežno krenuli ka Sandžaku, a jedan dio njih je otišao za Skadar. Preko vidljivih i čestih grobova iznemoglih staraca, bolesnika i djece, na tom dugom i sumornom putu izbjeglištva – prouzrokovanog crnogorskom pohlepom za ubijanjem, otimanjem teritorija i imetaka, te nametanjem pravoslavlja nepravoslavno stanovništvu – mogao se odrediti put i pravac izbjeglištva slavnih i hrabrih nikšićkih muslimana, da im se Allah svima smiluje, i grijehe im oprosti!

Crnogorskom okupacijom Nikšića, dovedeno potpuno novo etničko stanovništvo, koje nikada nije živjelo na tom područiju.

Bošnjačka sela etnički očišćena 1877.

Ako imate informacija o historiji sela, pošaljite nam ispod u komentaru.

Stanovništvo:

Ako imate informacija o broju stanovnika i prezimenima, pošaljite nam ispod u komentaru.

Kultura i privreda

Ako imate informacija o broju privredi naselja ili kulturnim dobrima, pošaljite nam ispod u komentaru.

Putem pretrage možete provjeriti ko se sve testirao iz ovog naselja:  BAZA

Izvori: Wikipedia, Poreklo, Bošnjacki DNK projekat